– De training waarvan je wilde dat je hem eerder gevolgd had.

Een prachtige warme zonnige woensdag in juni 1988. Net 16 jaar en geslaagd voor mijn diploma. Door omstandigheden gingen mijn ouders die avond niet mee naar mijn diploma-uitreiking. Ik ging dus in mijn eentje. Mijn buurmeisje ging ook. Met haar ouders, broers, zussen en een oma. Ze was de hele dag al irritant zenuwachtig aan het doen: ‘Wat moet ik aan?’ en ‘Ik vind het zo spannend.’ Ik vond het maar aanstellerig gedrag. Ik geloof niet dat ik iets netjes had aangedaan of me ervoor opgedoft had. Ik vond dat allemaal onzin. ‘No big deal. Het is maar een diploma-uitreiking, hierna ga ik toch verder leren’, hield ik mezelf voor. Na het avondeten reed ik op mijn fiets naar school met het idee om ‘even’ mijn diploma in ontvangst te nemen. Ik kwam bedrogen uit. Geconfronteerd met blije klasgenoten, trotse ouders en familieleden, voelde ik me opeens eenzaam. Het was een groot feest maar ik voelde me niet feestelijk. Allesbehalve. Ik liet niets merken. Toen mijn naam werd omgeroepen met de eervolle vermelding dat ik cum laude was geslaagd, liep ik lachend naar voren, maar van binnen voelde ik me rot. Het applaus voelde niet alsof het voor mij was bestemd. Ik nam mijn diploma lachend in ontvangst. Ik liet het gedrag zien waarbij ik zeker wist dat ik mensen niet in verlegenheid zou brengen. Mijn ‘wees sterk’-houding speelde de sterren van de hemel op die zonovergoten avond in juni. 

Nu – 32 jaar later – word ik nog steeds emotioneel bij diploma-uitreikingen. Als ik die jongens en meisjes zie staan met hun verwachtingsvolle blik en de opluchting als ze hun diploma in ontvangst nemen, raakt me dat rechtstreeks in mijn ziel en rollen de tranen over mijn wangen. Mijn reflex is dat ik ze snel wegveeg. Ik voel me beschaamd en ik wil niemand in verlegenheid brengen. Net zoals destijds.

Emotionele tijdlus
Voor ik er erg in had, was ik verstrikt geraakt in een emotionele tijdlus. Ik reageerde op het heden alsof dat het verleden was. Dit gebeurt wanneer een gebeurtenis in het heden lijkt op een emotioneel beladen herinnering uit het verleden. Mijn ‘wees sterk’- houding heeft mij jarenlang een dienst bewezen maar als volwassen vrouw merk ik dat deze in het hier en nu minder effectief is. Waarom schaam ik me voor mijn tranen?  Waarom lach ik terwijl ik me deepdown van binnen verdrietig voel? Waarom ben ik bang dat mensen mijn kwetsbaarheid zien? Het antwoord is simpel: ergens heb ik als kind besloten dat dit gedrag me veel oplevert.

Al van jongs af aan
Als kind leer je de wereld om je heen interpreteren. Je trekt conclusies op basis van boodschappen die je ouders en andere betekenisvolle volwassenen gegeven hebben over wat al dan niet mag of goed voor je is Als kind leer je de wereld om je heen interpreteren. Vervolgens beslis je al op jonge leeftijd welk gedrag je de meeste kans hebt lief gevonden te worden en aandacht te krijgen. Dit aangeleerde gedrag is meestal geen authentiek gedrag, maar sociaal-wenselijk gedrag om goed mee voor de dag te komen. Het spoort je aan iets sociaal wenselijks na te jagen uit angst, een gevoel van gemis of minderwaardigheid en onzekerheid. Als je veel van dit aangeleerde gedrag inzet, kan het je uiteindelijk emotioneel uithollen. Met perfectionisme loop je het risico op een burn-out. Met aangeleerd ‘wees sterk- gedrag kun je moeite hebben om vanuit je hart te leven. Of vind jij de behoeften van anderen belangrijker dan die van jezelf? Dan is de kans groot dat je het lastig vindt je grenzen aan te geven. Door veel van dit gedrag al op jonge leeftijd in te zetten wordt het al snel gewoontegedrag. En gewoontegedrag ontwikkelt zich tot een gedragspatroon. Veel van wat we als kind hebben aangeleerd, bevindt zich net buiten ons bewustzijn. Dat maakt het lastig om te weten of we reageren op het heden of dat onze reactie geworteld zit in ons verleden.

Gedraag jij je zoals je je voelt?
Door je verschillende gedragingen te herkennen, kun je in korte tijd veel over jezelf te weten komen. We weten allemaal hoe lastig het is om bepaalde patronen te doorbreken. Vooral als dit gedrag je veel oplevert. Het goede nieuws? Het is aangeleerd gedrag en alles wat is aangeleerd kan je weer afleren. De belangrijkste vraag is dus eigenlijk hoe je gedrag zich verhoudt tot wat je van binnen ten diepste wezenlijk bent. Lukt het je om volgens je eigen waarden en normen betekenis aan de wereld te geven zonder je daarmee aan een ander aan te passen? Benut jij je volle potentieel? Durf jij je ware zelf te laten zien? Durf jij ook daadwerkelijk nee te zeggen wanneer je nee bedoelt? Mensen die hun authentieke gedrag meer in de spotlight durven te zetten, ervaren meer autonomie, meer flow en rust in de hectiek van alle dag.

Succesformule
Wil jij je eigen authentieke koers varen? Ben je op zoek naar je eigen succesformule? Schrijf je dan in voor mijn eendaagse training. Hierin sta je stil bij jouw verhaal, jouw drijfveren en ontdek je je eigen effectieve en ineffectieve gedragspatronen. En dat alles op een prachtige locatie aan het strand, met heerlijke lunch en afsluitende borrel met uitzicht over de zee. Uiteraard volgen wij strikt de richtlijnen van het RIVM tijdens de gehele dag en houden we een maximale groepsgrootte aan van 14 personen.

Tot slot.. speciaal voor mijn netwerk kan ik een korting aanbieden van 10% op de prijs van deze training. Maar wacht niet te lang, er zijn nog maar enkele plekken beschikbaar.

Je gaat naar huis met meer autonomie, vertrouwen en veerkracht. Schrijf je snel in en breng het beste in jezelf naar boven.

Ik kijk er naar uit je te ontmoeten!

Groet,
Ingrid